Hydrogen Peroxide Storability/ Compatibility Verification

Firma Jakusz SpaceTech wygrała przetarg Europejskiej Agencji Kosmicznej w ramach programu GSTP (General Support Technology Programme), którego celem jest zbadanie kompatybilności wysoko stężonego nadtlenku wodoru (HTP) z materiałami stosowanymi w sektorze kosmicznym.

Nadtlenek wodoru, znany również jako „woda utleniona” czy perhydrol jest substancją o bardzo szerokim zastosowaniu w wielu gałęziach przemysłu. Jednak dopiero w bardzo wysokim stężeniu – rzędu 90% do 98% – i o wysokiej klasie czystości, może być zastosowany jako utleniacz paliwa rakietowego lub jednoskładnikowy materiał pędny do rakiet. Aktualnie powszechnie stosowanym do tego celu związkiem jest hydrazyna, która jest cieczą silnie szkodliwą, toksyczną i łatwopalną, a zarazem trudną w użytkowaniu. Obecne światowe trendy polegające na poszukiwaniu ekologicznych i przyjaznych środowisku rozwiązań, spowodowały zwiększone zainteresowanie nadtlenkiem wodoru jako alternatywą dla hydrazyny.

Nadtlenek wodoru pod wpływem odpowiednio dobranego katalizatora rozkłada się jedynie na tlen i wodę, wydzielając przy tym dużą ilość gazów. I mimo iż bardzo czysty i wysoko stężony z dodatkiem specjalnych stabilizatorów jest stosunkowo stabilną cieczą, to jest bardzo wrażliwy na podwyższoną temperaturę oraz zanieczyszczenia – szczególnie metaliczne. W wyniku kontaktu z niektórymi materiałami jak żelazo, stal czy tytan może ulegać przyspieszonemu rozkładowi. Ponadto nadtlenek wodoru jako żrący i silnie utleniający związek może powodować korozję i degradację niektórych materiałów, a szczególnie tworzyw sztucznych i gumy.

W ramach projektu przebadany zostanie wpływ wysoko stężonego nadtlenku wodoru na szereg specjalistycznych materiałów stosowanych w przemyśle kosmicznym, które wykorzystywane są do wytwarzania zbiorników, rurociągów lub uszczelnień. Sprawdzone zostanie m.in. czy dany materiał ulega korozji, czy zmieniają się jego właściwości mechaniczne oraz czy nie wpływa niekorzystnie na stabilność nadtlenku.

Zaplanowany został również szereg testów dotyczących bezpieczeństwa przechowywania i zastosowania nadtlenku wodoru. Wśród nich określony zostanie wpływ na jego stabilność takich czynników jak: promieniowanie radioaktywne, jakie może występować w kosmosie; wibracje i drgania występujące w czasie działania silnika rakietowego; zanieczyszczeń, które mogą dostać się do cieczy poprzez „wypłukanie” ich z materiału.