BURSZTYN i PIAST – zasilane przez HTP

Podczas seminarium, które odbyło się 8 września 2021 r. w Targach Kielce został przedstawiony kierunek rozwoju rakiety odzyskiwalnej BURSZTYN. Podczas spotkania temat został przedstawiony przez dr inż. Adam Okniński, kierownik Zakładu Technologii Kosmicznych w Sieci Badawczej Łukasiewicz – Instytucie Lotnictwa. BURSZTYN to rakieta o długości 4,6 m, zdolna osiągnąć prędkość 1,3 km/s. Według zapowiedzi ma być w stanie podnosić ładunki o wadze do 10 kg na wysokość blisko 100 km (jednocześnie możliwe będzie osiągnięcie wyższego apogeum przy odpowiednio mniejszym ładunku). BURSZTYN składa się z trzech silników: jednej rakiety głównej i dwóch rakiet pomocniczych. Silniki boczne są przystosowane do pracy przez co najmniej 6 sekund – wykorzystując do tego celu paliwo stałe generują łączny ciąg 32 kN. Hybrydowy silnik główny natomiast napędzany jest polietylenem wypalanym w obecności wspomnianego już nadtlenku wodoru 98%. Generuje 4 kN ciągu przez 40 sekund pracy. Jak podkreślono, to właśnie zastosowanie wysoko stężonego nadtlenku wodoru jako utleniacza czyni projekt wyjątkowym. H2O2 to substancja ekologiczna, strukturalnie podobna do wody. Jest utleniaczem o właściwościach zbliżonych do ciekłego tlenu, chociaż w przeciwieństwie do ciekłego tlenu może być przechowywany w stanie ciekłym w temperaturze pokojowej i ma lepsze parametry w zakresie osiągów w locie. Dzięki tym właściwościom H2O2 może być przechowywany w zbiorniku przez dłuższy czas.

Wychodząc nieco poza samą rakietę AMBER, ale pozostając w temacie silników wykorzystujących silnie stężony nadtlenek wodoru, warto przypomnieć słowa dr Oknińskiego, że możliwe byłoby wyposażenie satelitów w polskie rozwiązania napędowe oparte na H2O2. Oczekuje się, że pierwszymi polskimi satelitami wykorzystującymi silnik na nadtlenek wodoru będą Polskie SATelity Obrazowania (PIAST), których odbiorcami są Siły Zbrojne RP.

Cały artykuł jest tutaj.